Co to jest POChP? Czy tę chorobę można wyleczyć?

Duszność, kaszel, męczliwość – to zwykle pierwsze niepokojące objawy, które mogą wskazywać na chorobę układu oddechowego. Jedną z najczęściej stawianych diagnoz jest Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc. Na POChP choruje nawet około 380 milionów ludzi na świecie, z czego tylko w Polsce około 2 milionów. Z naszego artykułu dowiesz się, co to jest POChP.

Co to jest POChP? Czy to poważna choroba?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc to choroba wywołana przez stan zapalny w układzie oddechowym, co jest konsekwencją długotrwałej ekspozycji na szkodliwe czynniki środowiskowe – przede wszystkim dym tytoniowy, ale także pyły i gazy znajdujące się w zanieczyszczonym powietrzu.

Konsekwencją POChP jest przewlekłe niedotlenienie organizmu, co w zaawansowanym stadium choroby może uniemożliwiać chorej osobie wykonywanie nawet podstawowych czynności: ubieranie się, umycie, przyrządzenie sobie posiłku, przyniesienie zakupów etc. POChP to jedna z najczęstszych przyczyn inwalidztwa oraz trzecia przyczyna umieralności (według klasyfikacji WHO).

To jest ważne:

Światowa Organizacja Zdrowia ocenia, że w ciągu najbliższych 10 lat liczba zgonów wśród osób z POChP może wzrosnąć nawet o 30 procent.

Więcej o tym, co to jest POChP, czytaj na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/video/pochp-co-to-za-choroba/.

Kto jest zagrożony POChP?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest jednoznacznie kojarzona z palaczami wyrobów tytoniowych – to te osoby stanowią największą grupę chorych. Wieloletnie palenie np. papierosów stanowi główny czynnik ryzyka POChP. Dlatego każdy, kto pali lub palił (również biernie) i ma powyżej 40 lat, a do tego obserwuje u siebie niepokojące objawy (duszność, przewlekły kaszel, szybkie męczenie się) powinien profilaktycznie skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu.

Coraz większą grupę osób ze zdiagnozowaną POChP stanowią te, które były przez długi czas narażone na szkodliwe czynniki środowiskowe, m.in. pyły i gazy. Może to być spowodowane ekspozycją na silnie zanieczyszczone powietrze, również w związku z wykonywanym zawodem. Wspomnijmy tutaj o osobach zatrudnionych m.in. w górnictwie, hutnictwie, rolnictwie, branży budowlanej, metalurgicznej, chemicznej czy przy sprzątaniu.

Jakie objawy daje POChP?

Największym problemem w przypadku POChP jest późne diagnozowanie tej choroby. Wiele osób zgłasza się do lekarza dopiero wtedy, gdy nie mogą już dłużej lekceważyć pogarszającego się stanu zdrowia, przede wszystkim trudności z oddychaniem.

Tymczasem zdiagnozowanie choroby na wczesnym etapie rozwoju daje duże szanse na wdrożenie leczenia łagodzącego objawy POChP, do których zaliczymy przede wszystkim:

• Przewlekły kaszel – POChP może towarzyszyć kaszel utrzymujący się w ciągu dnia, rano oraz wieczorem. Zaostrza go ekspozycja na czynniki drażniące, jak dym papierosowy czy zanieczyszczone powietrze.
• Duszność – uczucie „braku tchu” i ograniczonej pojemności płuc najczęściej pojawia się w trakcie oraz tuż po wysiłku fizycznym, natomiast w zaawansowanym stadium choroby może utrzymywać się przez cały czas.
• Odkrztuszanie plwociny – wydzielina z płuc, czasem o ropnym charakterze, może zawierać skrzepy krwi, co wskazuje na konieczność pilnej konsultacji z lekarzem.
• Obniżona tolerancja wysiłkowa – u osób chorych na POChP można zaobserwować męczliwość, osłabioną kondycję, a z czasem także trudności z wykonywaniem podstawowych czynności, co może prowadzić do życiowej niesamodzielności.

Osoby z grupy ryzyka POChP, które obserwują u siebie te objawy (co ważne: niekoniecznie wszystkie), nie powinny zwlekać z wizytą u lekarza pierwszego kontaktu. W przypadku podejrzenia POChP dalsza diagnostyka będzie prowadzona w poradni pulmonologicznej.

Czy POChP da się wyleczyć?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc skutkuje nieodwracalnymi zmianami w drogach oddechowych i płucach, dlatego nie można jej wyleczyć. Nie oznacza to natomiast, że osoby chore są skazane na dalsze pogarszanie się stanu zdrowia.

Współczesna medycyna dysponuje już terapiami (farmakologia, rehabilitacja), które pozwalają znacząco złagodzić objawy choroby i tym samym umożliwić chorej osobie samodzielne funkcjonowanie. Daje to dużą szansę na uniknięcie inwalidztwa, kontynuowanie aktywności zawodowej oraz zachowanie relatywnie wysokiego komfortu życia.